De diagnose

Lieve familie, vrienden, buren, gemeenteleden, (oud)collega ‘s, goede kennissen, vrienden van…
iedereen die persoonlijk betrokken is..
♡Even een berichtje van mij persoonlijk!♡
Afgelopen donderdag kregen we het nieuws te horen dat ik acute myeloïde leukemie heb.
Ik was al een tijdje ziek.. nou ja ik voelde aan mijn lijf dat er iets niet klopte.. dit uitte ik ook naar Stefan en
mijn ouders maar die zeiden ook je hebt een druk jaar
achter de rug, de kids, nieuwe baan! Nu is alles stabiel en nu is mama even moe van alles! En dat is ook zo!
Ik nam stapjes terug en ik koos voor rust en veel slapen.
Toch bleef ik een slechte weerstand houden ondanks gezond eten en genoeg rust..
Twee keer een huisarts bezoek gehad maar ik werd terug naar huis gestuurd… elke x dacht ik Karlien je stelt
je gewoon aan! Totdat mijn keelontsteking en mijn blauwe plekken erger werden.. terwijl ik niks deed.. en
alleen maar op bed lag. Samen met mama een afspraak gemaakt met mijn eigen huisarts en al mijn zorgen gedeeld en zij heeft mij grondig onderzocht.. ze wou dat ik ging bloedprikken in het ziekenhuis, en we kregen dezelfde
dag uitslag, via de telefoon.. alleen was dit niet via de telefoon en kwam ze bij ons thuis.. ik wist het direct, dit is niet goed! We moesten direct onze spullen pakken en melden bij de spoedeisende hulp! Stefan stond direct naast me!
De rest van de familie werd ingelicht en vanaf die tijd stond onze wereld op de kop!
Ik werd in het ziekenhuis alleen maar zieker en kreeg rare dingen zoals uitvallen van de lichaamshelft.
Gelukkig geen bloedingen in mijn hersenen maar mijn lichaam had wel direct chemo nodig!
Me lichaam reageert heel goed op de chemo want de witte bloedlichaampjes zakken heel goed naar 0, En ik
kwam hier binnen met 220 leuko’s!
Ik voel me goed en ik eet weer steeds beter. Ik moet echt op krachten komen!
Ze houden me heel goed in de gaten en ik ben in goede handen.
Nu krijg ik tot vrijdag chemo en dan gaan we verder kijken wat mijn lichaam doet..
Ik lig hier nog wel even, maar het is niet anders. Ik heb vertrouwen dat ik straks weer vrolijk buiten kan
wandelen met mijn kinderen! Onze familie is zo hecht en we komen tot elkaar, je ziet dan maar weer dat Gods Liefde veel groter is dan het kwaad!
Ik word gedragen door Hem wat er ook gebeurd, Hij is mijn Redder!
Mijn broers en zussen (schoonzussen wil ik het niet noemen want ik heb gewoon echte zussen) zijn mijn
steun en toeverlaat.. ook voor onze ouders…. Stefan en ik doen dit samen.. we praten over onze angsten maar ook over de mooie dingen zoals onze prachtige kinderen.
Door jullie nabijheid en steun kan ik dit, kan ik de thuis situatie loslaten en voor deze ziekte vechten!
Ik wil jullie bedanken voor jullie steun en het doet me goed dat jullie voor ons bidden!
Ik zie jullie gauw in goede gezondheid!

Liefs Karlien