Ik heb de Heer lief,
Want hij luistert naar mij.
Als ik om hulp roep,
Geeft hij mij antwoord.
Ik blijf tot hem bidden, mijn leven lang.
Ik was al bijna dood,
Het land van de dood zag ik al
Ik was bang, ik had pijn.
Toen riep ik naar de Heer:
Heer, red mijn leven’
Ik ben steeds een film aan het kijken, van mezelf. Ik zie mezelf daar nog liggen, het lijkt net of ik de toeschouwer ben, en naar mijzelf aan het kijken ben. Ik had heel veel pijn en ik voelde me alleen. Ik had hevige koorts, en mijn lichaam zat in de dip. Ik zat aan de morfine want mijn slijmvliezen lagen open, vooral mijn mond deed heel veel pijn. Ik at niet meer en zelfs medicijnen kon ik niet meer slikken, ik was volledig afhankelijk van de infusen, ik was zo op en moe, de nachten waren zwaar en heel donker. De infusen bleven maar piepen. Ik heb God gesmeekt om hulp. Op een nacht kwam er een stem uit mijn (kruis)armband, in mijn droom of visioen?; Kind ik red jou, ik ga jou bevrijden! Wat bedoelde God? Ik wil nu niet sterven, of wil hij mij een nieuw leven geven? Ik was wanhopig, ik had alle moed verloren!
Ik mag leven, dichtbij de Heer.
Ik bleef op de Heer vertrouwen,
Ook toen ik diep ongelukkig was,
ook toen ik heel bang was en dacht;
Iedereen bedriegt mij.
de Heer is goed voor mij geweest
Hoe kan ik hem daarvoor danken?
Ik zal de Heer dankoffers brengen,
Ik zal hem eren.
Ik zal alles doen wat ik beloofd heb,
En heel Gods volk zal dat zien.
(psalm 116)
Een Psalm wat ik nu hardop durf te zeggen. Veel mensen vragen ben je niet boos op God? Maar ik heb dat eigenlijk nooit gehad. En waarom zal ik boos zijn op God, die alleen maar Liefde zijt. Ik geloof waar ik ook heenga dat God met mij mee zult gaan, en mij zult bevrijden van de ziekte, en hopelijk is dat hier op aarde, want ik gun mijn man en onze kinderen, ouders, broers, zussen en familie dat ik zo lang mogelijk bij hen kan blijven, ik hoop toch zo dat ik mijn kinderen kan zien opgroeien. Alleen weten we dat dit nog steeds onzeker is, en daarom probeer ik de dankbaarheid bewust te voelen. Hoe mooi verwoord psalm 116 dit.
De dagen worden donkerder en ik moet dan terug denken aan vorig jaar, want op 11 november vorig jaar hoorde ik dat de ziekte terug was. De arts gaf mij weinig kans, überhaupt dat ik de zware therapieën ging overleven, maar als ik niets deed ging de leukemie mijn hele lijf helemaal overnemen. Ik ben zo dankbaar dat ik er nog ben, dat ik nog altijd Hoop heb gehouden. Even voor de duidelijk ik heb de kanker niet overwonnen, dat kan niemand. Ik heb eindelijk een keer geluk gehad en het lijkt erop dat dat de chemotherapieën en de nieuwe donorcellen zijn aangeslagen. Maar het blijft spannend en nog is mijn toekomst onzeker. Maar dankbaar dat de artsen het hebben aangedurfd om mij na een recidief opnieuw te behandelen. Dankzij vele onderzoeken naar kanker. Laatst had ik online een collecte bus voor de KWF aangemaakt en ik ben heel erg blij met het bedrag wat ik opgehaald, bedankt iedereen dat jullie hebben gedoneerd.
Kanker is altijd dichtbij als je de ziekte eenmaal heb gehad. De klap komt nu hard aan en de mentale verwerking is begonnen. Er ligt na je ziekte proces geen behandelplan klaar om te herstellen, dit is volledig je eigen verantwoordelijkheid en opeens moet jezelf keuzes gaan maken, terwijl ik dit heel lang aan de artsen over heb gelaten. Het frustreert me dat ik nog niet functioneer als een 33 jarige vrouw, maar ik werk hier hard voor. Ik wandel nog steeds veel, en daarnaast heb ik fysiotherapie en probeer ik op krachten te komen in de sportschool.
In juni dit jaar werd ik verrast door DOUBLE FOUR, ik kreeg een privé concert, ter bemoediging, buiten in de voortuin. Door het gezang voelde ik de aanwezigheid van God zo sterk. Onze ouders om ons heen, de kinderen die boven lekker lagen te slapen. Mijn man naast mij, dat was zo waardevol.
Met de kinderen gaat het goed en Aron gaat naar school en zit in groep 1. Voor Aron was het ook een heftig jaar, en we proberen zo goed mogelijk dit met hem te verwerken. Aron luistert graag muziek en zingt de hele dag, dit is voor hem een uitlaatklep. We hebben een album voor hem gemaakt met al zijn favoriete liederen. Onderstaand deel ik zijn album van spotify, leuk voor kinderen die zoeken naar mooie christelijke liedjes. https://open.spotify.com/playlist/5U6eJnxhw0MLpOAU7BVTxx?si=5ncMXbTUQR-0S_ov6ZK0nw
Het is hartverwarmend dat er nog steeds zoveel mensen aan mij en aan ons gezin denken. Ik krijg nog steeds kaartjes. Ik heb alle kaarten die ik van jullie heb gekregen bewaard, zie foto. ik wil iets met de kaarten doen, wat weet ik nog niet, dus ideeën zijn van harte welkom op mijn gastenboek.
Door de corona kan de ‘vriendendienst’ nog steeds niet doorgaan, ik hoop dat er een tijd komt dat we dit wel met elkaar kunnen vieren, dat we weer met elkaar kunnen zingen in een kerkgebouw. Ik zou het zo fijn vinden om iets terug te kunnen doen, om jullie in het zonnetje te zetten, om te ervaren dat we één gemeente zijn van God, en de kerkmuren even te kunnen laten vallen. Helaas moeten we nog geduld hebben. In Jesaja 30:15 staat: In rust en inkeer ligt jullie redding, in geduld en vertrouwen ligt jullie kracht. God vraagt om dus geduld te hebben, en op Hem te vertrouwen. Wij als mensen willen het vaak weer zelf gaan doen, maar soms moeten we ons weer even omkeren naar God. Neem de tijd met onze Vader, Hij kan veel verder kijken dan wij zelf kunnen zien. Mijn oma zei altijd, God kent geen tijd. Geduld hebben… ik vind het ook heel lastig, en ik zou zo graag iedereen weer willen knuffelen en weer terug naar het nieuwe normaal. Maar God heeft zijn beste kleed voor ons klaarliggen. Vertrouwen, want Hij zal het doen, en daar ligt nou ONZE kracht, Want God is de kracht waardoor wij leven, hij kan zoveel meer dan wij kunnen bedenken.
Jullie weten dat ik dankzij mijn (stamcel) donoren nog in leven ben. Renee een jonge moeder die ik ken heeft ook een stamceltransplantatie nodig om te kunnen genezen, maar bij haar is er nog geen MATCH gevonden. En door haar emotionele oproep bij radio 3FM hebben er weer veel mensen zich aangemeld als stamceldonor. Iedereen die gezond is, en onder de 55 jaar kan zich aanmelden om stamceldonor te worden. De kans dat je ooit word opgeroepen is klein, maar je redt er een leven mee, misschien dat van Renee, misschien ooit het leven van iemand in je familie. Je kan je aanmelden op https://www.matchis.nl/. Ik hoop voor Renee dat haar grote wens om over drie jaar zelf haar dochtertje naar school kan brengen mag uitkomen
Om de aandacht te vragen voor de noodzaak voor meer stamceldonoren, organiseer ik op zaterdag 12 december a.s. via stichting Matchis een Winterwandeling in Hattem, met inachtneming van de corona maatregelen die op dat moment van toepassing zijn. Het team hebben we de naam ‘ Hartverwarmers’ gegeven, een hartverwarmende loop voor iemands toekomst en hoop! Wil je ook mee wandelen en letterlijk en figuurlijk voor een beetje ‘warmte’ zorgen? Meld je dan aan als teamlid van de ‘Hartverwarmers’. Inschrijving kost €10,00 en de donatie komt ten goede aan Matchis, van Matchis krijgen we kerstmutsen zodat we het niet koud krijg, hoe leuk is dat? Ook is het mogelijk om een eenmalig donatie te doen bij elke teamlid die mee doet. Het belangrijkste is natuurlijk om jezelf aan te melden als stamceldonor. Meer informatie over de ‘winterwandeling’ zie je op onderstaande link, lees ook onze motivatie op de site waarom we deze actie steunen.
https://www.sterkvoormatchis.nl/team/hartverwarmers
Een hartverwarmende groet,
Karlien mede namens Stefan, Aron, Tobias en Siem.
