Lieve mensen,
Jaaaaa ik ben zo blij want ik heb een donor!!! Gewoon iemand die mij wilt helpen! Iemand die ik nooit leer kennen, iemand die mijn leven red! Het is toch bizar! Ik weet zelfs niet of het een man/vrouw is en waar hij/zij vandaan komt. Het is namelijk volledig anoniem! Ik wordt geholpen, maar op jaar basis krijgen 9000 mensen de diagnose bloedkanker, en in de meeste gevallen heb je een donor nodig, een stamcel donor! Stamcellen worden tegenwoordig bijna allemaal uit het bloed gehaald. Je moet een medicijn toedienen om stamcellen in je bloedbaan te krijgen. Dat kan een grieperig gevoel en spierpijn veroorzaken en je kunt wat moe zijn. Je moet 1 dag naar het ziekenhuis, de risico’s van stamceldonatie is zeer klein! Maar je red iemand zijn leven! Ben je gezond en tussen 18 en 50 jaar meld je je aan op www.matchis.nl. Hier vind je ook meer informatie als je het interessant vind.
Vandaag zijn mijn bloedwaarden gestegen, mijn witte bloedlichaampjes zitten nu op 0.2, als het morgen nog meer gestegen is mag ik gewoon naar huis! Naar huis, naar mijn jongens, wat heerlijk na 4 weken opname. In totaal lig ik hier 58 dagen in het ziekenhuis. Ik heb veel mooie mensen ontmoet op deze afdeling, we komen namelijk 3 keer per dag bij elkaar met het eten. Ook de verpleging, schoonmaak en de voedingsassistentes zijn echte toppers, wat een geweldige zorg! De tijd is snel gegaan, een hectische tijd. Het gekke is dat het voor mij ook een bijzondere tijd was. Waarin ik heel veel liefde heb ervaren, vooral van mijn familie! Band tussen God en mij sterker is geworden. Ik spreek nu ook veel oude schoolvriendinnen wat ik super leuk vind, op een afstand merk je dat er opnieuw een band gaat ontstaan.
Maar we zijn er nog niet, volgende week verwachten ze mij nog voor poliklinische afspraken en een beenmergpunctie! Op maandag 27 mei ga ik naar VU in Amsterdam voor een gesprek voor de stamceltransplantatie. Ze verwachten dat ik begin juli hiervoor wordt opgenomen (exacte datum hoor ik op 27 mei). Dit wordt een zware behandeling, met chemokuren en veel medicijnen. Maar ik moet dankbaar zijn dat ik naar Amsterdam mag, dat ik gewoon een donor heb! Maar voor nu ben ik een aantal weken thuis, en wat gaan we genieten! Ik moet wel rustig aan doen, mijn waardes zijn namelijk niet zoals die van jullie, ik blijf een laag immuunsysteem hebben, ik krijg ook medicijnen mee voor naar huis.
Vandaag is mijn vader jarig, en gister was het onze trouwdag, en zondag was het moederdag. Thuis gaan we dit maar opnieuw vieren met een borrel.
Vandaag werd ik ontroerd door een nummer van Sela namelijk ‘Mijn Herder’. Vooral de tekst: Hij gaat mij voor, ik volg zijn spoor hij zal leiden. Als ik val, geeft hij mij kracht om weer op te staan. Mijn Herder beschermt heel mijn leven, door het zijne te geven. Er is geen betere plek dan bij hem te zijn.
En dit heb ik ervaren, ik heb alles volledig moeten loslaten, en alles aan hem te geven! Al mijn angsten.
En ook in Amsterdam moet ik dat doen, hoe onzeker het kan zijn. Hij is erbij in al mijn zorgen want hij is Mijn GOD, ik vertrouw op Hem.
Bedankt voor jullie lieve kaartjes die ik ontving in het ziekenhuis (zoals je ziet op de foto een bord vol!), apjes, maar ook de berichtjes op het gastenboek op deze site! Super lief!
Tot gauw!
Liefs
Karlien Lankman-Visch